Ηλιούπολη είναι μια πόλη, που με την πρόσφατη απογραφή αριθμεί περίπου 77.000 μόνιμους κατοίκους. Πρόκειται για έναν από του μεγαλύτερους σε πληθυσμό δήμους του λεκανοπεδίου, γεγονός που απαιτεί την παρουσία αντίστοιχων υποδομών, οι οποίες θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού. Ωστόσο, μια από αυτές τις υποδομές φαίνεται πως αντιμετωπίζει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: Το δημοτικό κοιμητήριο έχει υπερβεί τις δυνατότητές του,
εδώ και πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες αναμονές στις ταφές των νεκρών.
Είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη εμπειρία για τους συγγενείς των θανόντων και το πρόβλημα είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης στην πόλη. Χαρακτηριστικό είναι πως η αναμονή για ταφή νεκρών πλησιάζει ακόμα και τις 10 ημέρες, ενώ από την άλλη, για να υπάρξει εξυπηρέτηση όλων των αιτημάτων, οι νεκροί εκταφιάζονται αυστηρά μετά από 3 χρόνια, με τους υπεύθυνους να έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με το μακάβριο θέαμα μη-αποσυντεθειμένων σωρών.
Το κοιμητήριο της πόλης χωροθετήθηκε με βασιλικό διάταγμα του 1932, όταν η Ηλιούπολη αριθμούσε μοναχά μερικές εκατοντάδες κατοίκους και πριν μετατραπεί σε δήμο. Είναι από τα λίγα κοιμητήρια του λεκανοπεδίου που βρίσκονται εντός αστικού ιστού, καθώς μεταγενέστερη νομοθεσία συνιστά τη χωροθέτησή τους σε κατοικημένες περιοχές. Το συγκεκριμένο κοιμητήριο εξυπηρετούσε τις ανάγκες της πόλης σε ικανοποιητικό βαθμό έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ωστόσο η κατακόρυφη αύξηση των μόνιμων κατοίκων δημιούργησε -όπως ήταν φυσικό- και αυξημένες ανάγκες ταφής. Εδώ και δύο δεκαετίες, καμία δημοτική αρχή δεν έχει κατορθώσει να δώσει λύση στο ολοένα και εντονότερο ζήτημα του δημοτικού κοιμητηρίου. Το 2019 το ζήτημα μπήκε για πρώτη φορά έντονα στον δημόσιο διάλογο, με τον τότε δημαρχο Βασίλη Βαλασόπουλο να το φέρνει στο προσκήνιο.
Η Λύση Βαλασόπουλου – Χατζηδάκη
Ως λύση στο πρόβλημα, η προηγούμενη διοίκηση του Δήμου, με Δήμαρχο τον Βασίλη Βαλασόπουλο, προέκρινε τη δημιουργία νέου δημοτικού κοιμητηρίου. Τον Φεβρουά-
ριο του 2019, ο τότε Δήμαρχος Ηλιούπολης Βασίλης Βαλασόπουλος, με επιστολή του προς τον ΑΔΜΗΕ ζητούσε την παραχώρηση 35 στρεμμάτων από τα συνολικά 116 που βρίσκεται στο σημερινό ΚΥΤ (Κέντρο Υψηλής Τάσης), στα σύνορα της Ηλιούπολης με την Αργυρούπολη, στους πρόποδες του Υμηττού, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νέο διαδημοτικό κοιμητήριο, σε συνεργασία με τον Δήμο Αλίμου.
Όπως και η Ηλιούπολη, έτσι και ο Άλιμος αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα με
το ζήτημα της διαχείρισης των νεκρών, με τον Άλιμο να μην διαθέτει καν δικό του
δημοτικό κοιμητήριο. Η συνεργασία των δύο Δήμων για τη λύση του κοινού προβλή-
ματος θεωρούνταν τόσο από τον Βασίλη Βαλασόπουλο, όσο και από τον νέο Δήμαρχο (και πρώην αντιδήμαρχο του) Γιώργο Χατζηδάκη, ως η βέλτιστη λύση.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από τα έγγραφα, ενώ ο ΑΔΜΗΕ ήταν θετικός στην παραχώρηση της έκτασης, ζητούσε ως αντάλλαγμα την νομιμοποίηση του ΚΥΤ, γεγονός που «ξύπνησε» παλιές μνήμες στην πόλη.
Το Ιστορικό Των Αντιδράσεων Κατά Του ΚΥΤ
Αν και η συγκεκριμένη λύση φάνταζε η ιδανική για τους πρώην και νυν διοικούντες,
η έκταση του ΚΥΤ αποτελεί «κόκκινο πανί» για την τοπική κοινωνία. Ενάντια του ΚΥΤ, τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, έχουν υπάρξει μαζικές κινητοποιήσεις της τοπικής κοινωνίας και των δημοτικών παρατάξεων, με αίτημα την απομάκρυνσή του από τους πρόποδες του Υμηττού.
Οι αντιδράσεις είχαν ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του 2000, με κατοίκους της
πόλης να διαδηλώνουν μαζικά και να συγκρούονται με τα ΜΑΤ, αντιτασσόμενοι στη
δημιουργία ΚΥΤ στην Ηλιούπολη. Μετά από σειρά κινητοποιήσεων, ο αγώνας τους
δικαιώθηκε και δικαστικά, καθώς το ΣτΕ, με 3 αποφάσεις (1672/2005 , 1676/2005 και 1678/2005) έκρινε τα έργα δημιουργίας και αναβάθμισης του ΚΥΤ παράνομα και τη χωροθέτησή του ως «ασυμβίβαστη με την προστασία της οικολογικής ισορροπίας του βουνού».
Ηχηρό Όχι Στο Διαδημοτικό Κοιμητήριο Από Τις Δημοτικές Παρατάξεις
Όταν το καλοκαίρι του 2020 ήρθε στο φως της δημοσιότητας η αλληλογραφία των
Δημάρχων Ηλιούπολης και Αλίμου για τη δημιουργία διαδημοτικού κοιμητηρίου στην Ηλιούπολη, σύσσωμες οι παρατάξεις αντέδρασαν έντονα για ακόμα μια φορά. Τα βασικά επιχειρήματα της αντιπολίτευσης ήταν δύο: Πρώτον, οτι το ΚΥΤ έχει κριθεί παράνομο από το ΣτΕ και άρα δεν τίθεται προς διαπραγμάτευση η αναβάθμισή του σε αντάλλαγμα με την παραχώρηση εκτάσεων για τη δημιουργία κοιμητηρίου και δεύτερον, πως δεν γίνεται εκ του νόμου να χωροθετηθεί κοιμητήριο στη Β΄ Ζώνη του Υμηττού όπου βρίσκεται το οικόπεδο που στεγάζει το ΚΥΤ. Αντιδράσεις υπήρξαν επίσης και για το γεγονός πως οι επιστολές Κονδύλη και Βαλασόπουλου έγιναν εν κρυπτώ από το δημοτικό συμβούλιο, με τις πολιτικές δυνάμεις της πόλης να κάνουν λόγο για «υπόγειες συναλλαγές».
Τελικά, η αντιπολίτευση έβαλε «φρένο» στα σχέδια για τη δημιουργία διαδημοτικού κοιμητηρίου, υποχρεώνοντας τη διοίκηση να γνωμοδοτήσει αρνητικά προς τη χωροθέτησή του στη δημόσια διαβούλευση για το νέο προεδρικό διάταγμα του Υμηττού. Παρά τις πολιτικές κόντρες που αναδείχθηκαν από αυτή την υπόθεση, το ερώτημα παραμένει. Τι θα γίνει με το κοιμητήριο; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα, προσπάθησαν να δώσουν και άλλες δημοτικές παρατάξεις, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ουσιαστική πρόοδος.
Οι Εναλλακτικές Προτάσεις Για Το Κοιμητήριο
Ο επικεφαλής της παράταξης «Η Πόλη Που Θέλω», Γαβριήλ Αραμπατζής πρότεινε τη χωροθέτηση νέου κοιμητηρίου πάνω από το ήδη υπάρχον στην Αγία Μαρίνα Ηλιούπολης. Όπως αναφέρει ο ίδιος σε σχετική παρέμβασή του, «πρόκειται για ένα αναξιοποίητο οικόπεδο που είναι χωροθετημένο για χρήση κοιμητηρίου», ενώ τονίζει πως το οικόπεδο που προτείνει είναι σαφώς μεγαλύτερο σε έκταση από αυτό που παραχωρεί ο ΑΔΜΗΕ δίπλα στο ΚΥΤ.
Παρά τα νομικά εμπόδια που προκύπτουν από την νομοθεσία για μέρος αυτής της
έκτασης, η πρόταση του κ. Αραμπατζή παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον, με υπηρεσιακούς παράγοντες του Δήμου να μην θεωρούν ανέφικτο τεχνικά και νομικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Στον αντίποδα, η δημοτική αρχή, αναφέρει πως η εν λόγω έκταση είναι αδύνατον να αξιοποιηθεί λόγω απόφασης του ΣτΕ, η οποία αφορά ωστόσο σε ένα πάρα πολύ μικρό τμήμα της προτεινόμενης έκτασης.
Και ενώ όλα αυτά τα δεδομένα αποτελούν τα κομμάτια ενός δισεπίλυτου παζλ, το
πρόβλημα παραμένει: Οι κάτοικοι της πόλης, παράλληλα με τον πένθος τους, βιώνουν τεράστιες και ψυχοφθόρες καθυστερήσεις στην ταφή των αγαπημένων τους προσώπων που έφυγαν από τη ζωή.
Comments 1